Informatie
Armen en handen zijn binnen het arbeidsproces belangrijke, onmisbare werktuigen waar we bijzonder zuinig op moeten zijn. Het percentage bedrijfsongevallen waarbij armen en/of handen betrokken zijn bedraagt meer dan 50%!!
Vaak kunnen deze verwondingen worden voorkomen door risico’s weg te nemen, te beperken of door de inzet en het juiste gebruik van persoonlijke beschermingsmiddelen.
Wetgeving en richtlijnen
De Europese Richtlijn 89/686/EEG beschrijft de minimum voorschriften inzake veiligheid en gezondheid voor het gebruik van persoonlijke beschermingsmiddelen op de werkvloer. Alle persoonlijke beschermingsmiddelen moeten voldoen aan de fundamentele voorschriften zoals omschreven in de Europese Richtlijn 89/686/EEG. Afhankelijk van het risico worden handschoenen ingedeeld in 3 categorieën, te weten:
Categorie 1: Handschoenen van eenvoudig ontwerp
Handschoenen die vallen onder categorie 1 bieden slechts bescherming tegen minimale risico’s. De gebruiker moet zelf eenvoudig kunnen vaststellen welke graad van bescherming de handschoen biedt. De fabrikant of importeur in Europa mag voor dit type handschoenen zelf een conformiteitsverklaring afgeven.
Categorie 2: Handschoenen van intermediair ontwerp
Deze handschoenen bieden bescherming tegen middelzware risico’s.Te denken valt aan mechanische risico’s. De fabrikant of importeur in Europa dient dit type handschoenen aan een EG-typeonderzoek te onderwerpen bij een erkende certificerende instantie.
Categorie 3: Handschoenen van complex ontwerp
Deze handschoenen bieden de hoogste graad van bescherming en zijn bestemd voor het voorkomen van dodelijke risico’s of voor risico’s die ernstige en onomkeerbare schade aan de gezondheid kunnen veroorzaken en waarvan de ontwerper aanneemt dat de gebruiker de acute effecten niet tijdig kan waarnemen.
De fabrikant of importeur in Europa dient dit type handschoenen aan een EG-typeonderzoek te onderwerpen en tevens de kwaliteit van het eindproduct zeker te stellen.
Bekijk hieronder de aanbiedingen
Meer informatie
Beiden, EG-typeonderzoek en kwaliteitsborging, dienen door een erkende certificerende instantie te worden verricht.
Normen
Fabrikanten kunnen zien welke normen (productontwikkeling) de Europese richtlijn verder uitwerkt.Normen geven o.a. aan welke maatregelen dienen te worden genomen voor de verschillende typen pbm’s om tegen de gevaren te beschermen.
Importeurs worden eigelijk ook gezien als fabrikanten wanneer de eigenlijke fabrikant die buiten Europa zit geen type-keuring heeft laten uitvoeren. Gebruikers kunnen zien, aan de hand van de door de fabrikant of importeur opgegeven normen, tegen welk gevaar het desbetreffende persoonlijke beschermingsmiddel beschermt en in welke mate.
Er zijn een groot aantal Europese normen van toepassing op arm- en handbescherming.
Onderstaand een overzicht met de belangrijkste normen:
NEN-EN 420: Algemene eisen voor handschoenen
In deze norm worden de algemene eisen gedefinieerd, zoals constructie en ontwerp, beschermingsgraad, reiniging, onderhoud, opslag, houdbaarheid, maatvoering en gebruiksaanwijzing.
NEN-EN 388: Beschermende handschoenen; Mechanische beproevingsmethoden en eisen. Handschoenen worden getest op weerstand tegen schuren, snijden, perforatie en scheuren. Bescherming tegen mechanische risico’s wordt weergegeven door een pictogram en 4 cijfers (prestatieniveau), waarbij de hoogte van elk cijfer (1 t/m 5) overeenstemt met het weerstandsniveau tegen het betreffende risico.
NEN-EN 374: Beschermende handschoenen tegen chemicalien en micro-organismen
Deze norm is onderverdeeld in drie subnormen:
NEN-EN 374-1: Terminologie en prestatie-eisenEN-EN 374-2: Bepaling van de weerstand tegen indringen
NEN-EN 374-3: Bepaling van de weerstand tegen permeatie
Voor de permeatie gegevens dienen de bij de handschoenen behorende gegevens te worden geraadpleegd.
NEN-EN 407: Beschermende handschoenen tegen thermische gevaren (hitte en/of vuur)
Bescherming tegen hitte- en vuurrisico’s wordt weergegeven met een pictogram en 6 cijfers, waarbij de hoogte van elk cijfer (0 t/m 4) overeenstemt met het weerstandsniveau tegen het betreffende risico.
NEN-EN 511: Beschermende handschoenen tegen koude
Deze norm definieert de eisen en beproevingen voor handschoenen die bescherming bieden tegen contact- en geleidingskoude tot een temperatuur van -50 graden Celsius.
Chemische risico’s
Of een uit een bepaald materiaal vervaardigde handschoen geschikt is voor wat betreft de stof, hangt niet alleen van de bestendigheid van het materiaal af. Het materiaal kan ogenschijnlijk onaangetast lijken, maar de chemische stof toch doorlaten.
Een bestendigheidstabel, zoals die in het verleden vaak in documentatie werd weergegeven, hoefde niet per definitie aan te geven wat de werkelijke graad van bescherming was die werd geboden.
De 4 belangrijkste factoren die een rol spelen bij het bepalen van de geschiktheid voor bescherming tegen een bepaalde stof zijn:
– Degradatie: reductie van de materiaaleigenschappen, zoals verharden, zwellen, verkleven of openbarsten.
– Penetratie: het door gaatjes of scheurtjes doordringen van stoffen.
– Permeatie: het doordringen op moleculair niveau.
– Permeatiehoeveelheid: de hoeveelheid die per tijdseenheid doordringt.
NEN Normen
Met behulp van de testresultaten van handschoenen, die conform de NEN-EN 374 zijn getest, kan de meest geschikte handschoen worden gekozen om aan het betreffende risico het hoofd te bieden. Deze norm heeft betrekking op handschoenen die bescherming moeten bieden tegen chemicaliën en micro-organismen.
De NEN-EN 374 is onderverdeeld in drie subnormen, de NEN-EN 374-1, 374-2 en 374-3.
In de NEN-EN 374-1 worden de terminologie en de prestatie-eisen beschreven.
In de delen 2 en 3 respectievelijk de testmethoden om de penetratie en permeatie te bepalen. Als bij handschoenen het pictogram chemische bestendigheid en/of het pictogram bestendig tegen micro-organismen is vermeld, dan hebben ze de penetratietest met goed gevolg doorstaan.
Voor permeatiegegevens dient men de bij de handschoen behorende gegevens te raadplegen. Van handschoenen die bescherming bieden tegen chemicaliën en micro-organismen, dienen ook de resultaten van de mechanische test volgens de NEN-EN 388 te worden gerapporteerd.
Leveranciers van chemische producten zijn verplicht, op aanvraag, een veiligheidsdatablad van hun product ter beschikking te stellen.
Globaal gezien is er een onderverdeling te maken in geschiktheid van handschoenmaterialen om bescherming te bieden tegen groepen chemicaliën, deze indeling dient echter als leidraad.
Bij de keuze van een bepaalde handschoen dient alleen van de gegevens van het betreffende middel te worden uitgegaan.
Een globale indicatie kan onder andere worden gevonden in het Chemiekaartenboek (NIA/Samsom H.D. Tjeenk Willink).
Testresultaten naar aanleiding van beproeving volgens de NEN-EN 374 van individuele handschoenen geven een beter beeld met betrekking tot de toepasbaarheid van een bepaald model/type handschoen.
Ook deze gegevens hebben hun beperkingen, omdat de metingen bij kamertemperatuur worden verricht en vloeistoffen in industriële toepassingen vaak een hogere temperatuur hebben.
Elk handschoenmateriaal heeft zijn eigen voor- en nadelen.
De permeatieweerstand tegen de meeste organische vloeistoffen neemt toe in oplopende volgorde van de volgende materiaalsoorten: PVC (Polyvinylchloride), Natuurrubber (latex), Neopreen, Nitrilrubber (NBR), Butylrubber, PVA (polyvinyl Alcohol), Viton en PE/EVOH/PE.
Tegen waterige oplossingen kunnen PVC, Butyl-, Neopreen- en natuurrubberhandschoenen goed worden ingezet. PVA (Polyvinyl Alcohol) is absoluut ongeschikt voor water of waterige oplossingen.